ψοφομήδης

-ες, Α

(ως προσωνυμία τού Βάκχου) αυτός που αγαπά και μηχανεύεται ψόφους, θορυβώδης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ψόφος (Ι) «ήχος, κρότος» + -μήδης (< μῆδος [Ι]* / μήδεα «τεχνάσματα»), πρβλ. Διο-μήδης].